Η περιήγηση της Ελλάδας, για Έλληνες και ξένους, είναι ένα ταξίδι στην ιστορία, στην καρδιά του αρχαίου πολιτισμού, στην οικουμενική αξία των μοναδικών αρχιτεκτονημάτων
Το ταξίδι στην Ελλάδα είναι κορυφαία εμπειρία ζωής, ένα ταξίδι στον χρόνο και στους αιώνες, η αναζήτηση του παρελθόντος, η εξερεύνηση.
H περιήγηση σε ναούς, θέατρα, στάδια, πόλεις, μας δημιουργεί την αίσθηση ότι βρισκόμαστε δυόμισι χιλιάδες έτη πίσω και ότι ζούμε την ιστορία μαζί με εκείνους που τη δημιούργησαν.
Ζούμε το βάθος και την ομορφιά που έζησαν οι αρχαίοι Έλληνες, βιώνουμε τις κατακτητικές διαθέσεις τους, το πάθος τους για δημιουργία, τα μοναδικά πολιτιστικά τους επιτεύγματα.
Ακρόπολη, Δελφοί, Κνωσός, Μυκήνες, Ολυμπία… μνημεία-ορόσημα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.
Κατανοούμε την οικουμενική αξία αυτών των μοναδικών αρχιτεκτονημάτων και νιώθουμε τυχεροί που ζούμε από κοντά το μεγαλείο τους.
Mνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς στην Ελλάδα
Η Ελλάδα από το 1981 έχει συνυπογράψει τη Συνθήκη της UNESCO για την προστασία των μνημείων και των χώρων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Στόχος είναι η προστασία από κάθε είδους φθορά και καταστροφή, προκειμένου αυτά να κληροδοτηθούν στις γενιές του μέλλοντος.
Η ομορφιά και η σπουδαιότητά των 18 μνημείων της Ελλάδας που εντάσσονται στη Συνθήκη UNESCO, είναι μοναδική.
Ναός Επικούρειου Απόλλωνος (Χρονολογία ένταξης 1986)
Ο φημισμένος ναός αφιερωμένος στον θεό της ίασης και του ήλιου, χτίστηκε στα μέσα του 5ου αιώνα στα απόκρημνα βουνά της Αρκαδίας.
Ο ναός, με το παλαιότερο Κορινθιακό κιονόκρανο, που έχει βρεθεί ποτέ, συνδυάζει τον αρχαϊκό ρυθμό με τη ρώμη του δωρικού, με ορισμένα τολμηρά αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά.
Αρχαιολογικός χώρος Ακροπόλεως (Χρονολογία ένταξης 1987)
Απεικονίζοντας τους πολιτισμούς, τους μύθους και τις θρησκείες, που άνθισαν στην Ελλάδα για μια περίοδο μεγαλύτερη των χιλίων ετών, η Ακρόπολη περιλαμβάνει τέσσερα από τα σπουδαιότερα αριστουργήματα της κλασσικής ελληνικής περιόδου, τον Παρθενώνα, τα Προπύλαια, το Ερέχθειο, με τις διάσημες καρυάτιδες και το ναό της Αθηνάς Νίκης, που θεωρούνται σύμβολα της ιδέας της παγκόσμιας κληρονομιάς.
Ο βράχος της Ακρόπολης,που έγινε ο θεμέλιος λίθος του ευρωπαϊκού πολιτισμού, μας ξεναγεί στο Χρυσό Αιώνα του Περικλή.
Αρχαιολογικός χώρος Δελφών (Χρονολογία ένταξης 1987)
Το Πανελλήνιο Ιερό των Δελφών, όπου δινόταν ο χρησμός του Απόλλωνα, εθεωρείτο ο «ομφαλός της γης».
Προσαρμοσμένος αρμονικά στο εξαίσιο τοπίο και εμποτισμένος με ιερή σημασία, ο αρχαιολογικός χώρος των Δελφών ήταν τον 6ο π.Χ. αιώνα θρησκευτικό κέντρο και το σύμβολο ενότητας του αρχαίου κόσμου.
Άγιον Όρος – Άθως (Χρονολογία ένταξης 1988)
Ορθόδοξο πνευματικό κέντρο από το 1054, το Όρος Άθως απολαμβάνει καθεστώς αυτονομίας από την εποχή του Βυζαντίου.
Το «Άγιο Όρος», η είσοδος στο οποίο είναι απαγορευμένη σε γυναίκες, έχει επίσης αναγνωρισθεί ως τοπίο καλλιτεχνικής αξίας.
Η διαρρύθμιση των μοναστηριών (σύνολο 20, στα οποία κατοικούν περίπου 1400 μοναχοί) έχει επηρεάσει μονές πολύ μακρινές (όπως αυτές της Ρωσίας) και η σχολή αγιογραφίας τους έχει επηρεάσει σημαντικά την ιστορία της ορθόδοξης τέχνης.
Μετέωρα (Χρονολογία ένταξης 1988)
Σε μια δυσπρόσιτη περιοχή των Μετεώρων, στις κορυφές απόκρημνων βράχων, μοναχοί εγκατέστησαν «τους στύλους του ουρανού», όπως τους αποκαλούσαν, τα ιερά μοναστήρια τους από τον 11ο αιώνα ως σήμερα.
Την περίοδο αναβίωσης του ερημιτισμού κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες τον 15ο αιώμα μ.Χ., χτίστηκαν 24 μοναστήρια.
Οι τοιχογραφίες των μοναστηριών, οι οποίες χρονολογούνται από τον 16ο αιώνα, αποτελούν σημείο αναφοράς για την ανάπτυξη της Μεταβυζαντινής ζωγραφικής.
Παλαιοχριστιανικά και βυζαντινά μνημεία Θεσσαλονίκης (Χρονολογία ένταξης 1988)
Η Θεσσαλονίκη, η δεύτερη σημαντικότερη πόλη της Ελλάδος, ιδρύθηκε το 315 και αποτέλεσε ένα από τα πρώτα κέντρα εξάπλωσης του Χριστιανισμού.
Μεταξύ των χριστιανικών της μνημείων συγκαταλέγονται προχριστιανικοί ναοί και τρίκλιτες βασιλικές εκκλησίες.
Χτίσθηκαν από τον 4ο έως τον 15ο αιώνα και συνιστούν μία διαχρονική τυπολογική σειρά, η οποία επηρέασε σημαντικά τον Βυζαντινό κόσμο.
Τα μωσαϊκά της Ροτόντας, του Αγίου Δημητρίου και του Αγίου Δαυίδ συγκαταλέγονται μεταξύ των σπουδαιότερων αριστουργημάτων της πρώιμης χριστιανικής τέχνης.
Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου (Χρονολογία ένταξης 1988)
Το Τάγμα του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ κατείχε την Ρόδο από το 1309 έως το 1523 και μετέτρεψε την πόλη σε προπύργιο.
Μεταγενέστερα, η πόλη εντάχθηκε υπό Ιταλική και Τουρκική κατοχή.
Με το παλάτι των Μεγάλων Αρχόντων, το νοσοκομείο και τον δρόμο των Ιπποτών, η Άνω Πόλη αποτελεί ένα από τα πιο όμορφα αστικά κέντρα της Γοτθικής περιόδου.
Στην Κάτω Πόλη, η Γοτθική αρχιτεκτονική συνυπάρχει αρμονικά με τα τζαμιά, τα δημόσια λουτρά και με άλλα κτίρια της Οθωμανικής περιόδου.
Αρχαιολογικός χώρος Ολυμπίας (Χρονολογία ένταξης 1989)
Ο αρχαιολογικός χώρος της Ολυμπίας, σε μια κοιλάδα της Πελοποννήσου, κατοικείται από την προϊστορική περίοδο.
Τον 10ο αιώνα π.Χ. η Ολυμπία έγινε το κέντρο λατρείας του Δία.
Το μνημείο της Άλτης – το ιερό των θεών – συγκεντρώνει σημαντικά αριστουργήματα του αρχαίου ελληνικού κόσμου.
Εκτός από τους ναούς, υπάρχουν και τα υπολείμματα όλων των αθλητικών εγκαταστάσεων που δημιουργήθηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και οι οποίοι διοργανώνονταν στην Ολυμπία, από το 776 π.Χ., κάθε τέσσερα χρόνια.
Αρχαιολογικός χώρος Μυστρά (Χρονολογία ένταξης 1989)
Το θαύμα του Μοριάανεγέρθη ως φρούριο το 1249 από τον Βασιλιά της Αχαΐας Γουλιέλμο τον Βιλλεαρδουίνο.
Επανακτήθηκε από τους Βυζαντινούς, αργότερα κατακτήθηκε από τους Τούρκους και τους Βενετούς.
Η πόλη εγκαταλείφθηκε το 1832 αφήνοντας συναρπαστικά μεσαιωνικά ερείπια να στέκουν μέσα σε μία εξαιρετικής ομορφιάς τοποθεσία.
Αρχαιολογικός χώρος Δήλου (Χρονολογία ένταξης 1990)
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Απόλλωνας γεννήθηκε σε αυτό το μικρό νησί των Κυκλάδων.
Τα ιερό του Απόλλωνα προσέλκυε προσκυνητές απ΄ όλη την Ελλάδα και η Δήλος ήταν ένα ακμάζον εμπορικό λιμάνι.
Το νησί φέρει επιρροές από τους διαδοχικούς πολιτισμούς του «Αιγιακού» κόσμου, από την 3η χιλιετηρίδα π.Χ. έως την παλαιοχριστιανική εποχή.
Ο αρχαιολογικός χώρος είναι εξαιρετικά εκτεταμένος και πλούσιος και αποδίδει την εικόνα ενός σπουδαίου κοσμοπολίτικου μεσογειακού λιμανιού.
Μονή Δαφνίου, Μονή Όσιου Λουκά και νέα Μονή Χίου (Χρονολογία ένταξης 1990)
Παρά τη σημαντική γεωγραφική τους απόσταση (το πρώτο στην Αττική, το δεύτερο στη Φωκίδα και το τρίτο στο Αιγαίο), αυτά τα τρία μοναστήρια ανήκουν στην ίδια τυπολογική σειρά.
Οι εκκλησίες έχουν κτισθεί με μεγάλο θόλο ο οποίος στηρίζεται με μικρές αψίδες δημιουργώντας έναν οκταγωνικό χώρο.
Τον 11ο και 12ο αιώνα οι εκκλησίες είχαν ποικίλο διάκοσμο, πολύχρωμες ορθομαρμαρώσεις, ψηφιδωτά και μωσαϊκά σε χρυσό φόντο, όλα χαρακτηριστικά της «δεύτερης βυζαντινής περιόδου».
Αρχαιολογικός χώρος Ηραίου Σάμου (Χρονολογία ένταξης 1992)
Από την 3 χιλιετηρίδα π.Χ. πολλοί πολιτισμοί έχουν κατοικήσει σε αυτό το μικρό νησί του Αιγαίου κοντά στην Μικρά Ασία.
Τα ερείπια του Πυθαγόρειου, ενός αρχαίου οχυρωμένου λιμανιού με ελληνικά και ρωμαϊκά μνημεία και ένα εντυπωσιακό υδραγωγείο, καθώς και το Ηραίο, ο ναός της Ήρας της Σάμου, είναι ακόμα επισκέψιμα.
Αρχαιολογικός χώρος Αιγών (Βεργίνα) (Χρονολογία ένταξης 1996)
Η πόληΑιγαί, η πρώτη πρωτεύουσα του βασιλείου της αρχαίας Μακεδονίας, ανακαλύφθηκε τον 19 αιώνα κοντά στη Βεργίνα, στη Βόρεια Ελλάδα.
Τα πιο σημαντικά μνημεία είναι το Παλάτι, διακοσμημένο με μωσαϊκά και τοιχογραφίες και ο χώρος ταφής, μερικά εκ των οποίων χρονολογούνται από τον 11ο αιώνα π.Χ.
Ένας από τους βασιλικούς τάφους στην Μεγάλη Τύμβο, αναγνωρίστηκε ως ο τάφος του Φιλίππου του Β’ ο οποίος κατέκτησε όλες τις ελληνικές πόλεις-κράτη, χαράσσοντας τον δρόμο για τον γιο του Αλέξανδρο και την εξάπλωση του Ελληνιστικού κόσμου.
Αρχαιολογικοί χώροι Μυκηνών και Τίρυνθας (Χρονολογία ένταξης 1999)
Οι αρχαιολογικοί χώροι των Μυκηνών και της Τίρυνθας αποτελούν τα επιβλητικά μνημεία των δύο μεγαλύτερων πόλεων του Μυκηναϊκού πολιτισμού, ο οποίος κυριάρχησε στην ανατολική Μεσόγειο από τον 15ο έως τον 12ο αιώνα π.Χ. και διαδραμάτισε ζωτικό ρόλο στην ανάπτυξη του κλασσικού ελληνικού πολιτισμού.
Αυτές οι δύο πόλεις συνδέονται με τα Ομηρικά έπη, Ιλιάδα και Οδύσσεια, τα οποία επηρέασαν την ευρωπαϊκή τέχνη και λογοτεχνία για περισσότερες από τρεις χιλιετίες.
Ιστορικό κέντρο (Χώρα), με τη Μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου και το Σπήλαιο της Αποκάλυψης, στην Πάτμο (Χρονολογία ένταξης 1999)
Η Πάτμος, στα Δωδεκάνησα, φημίζεται ως το νησί όπου ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος έγραψε το Ευαγγέλιο και την Αποκάλυψη.
Ένα μοναστήρι αφιερωμένο στον «αγαπημένο μαθητή» ανακαλύφθηκε στο νησί στα τέλη του 10ου αιώνα.
Από τότε είναι τόπος προσκυνήματος και σταθμός της ελληνορθόδοξης μάθησης.
Το μοναστηριακό συγκρότημα κυριαρχεί στο νησί.
Ο παλιός οικισμός της Χώρας, ο οποίος συνδέεται με αυτό, περιλαμβάνει θρησκευτικά και λαϊκά κτίρια.
Παλαιά πόλη της Κέρκυρας (Χρονολογία ένταξης 2007)
Η Παλαιά Πόλη της Κέρκυρας με τα δύο φρούριά της, το παλαιό και το νέο, και με ίχνη πολλαπλών επιρροών, βρίσκεται στην είσοδο της Αδριατικής Θάλασσας και κατοικείται από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Λόγω της στρατηγικής θέσης της η Κέρκυρα εξελίχθηκε σε σημαντικό λιμάνι που προστάτευε το νησί από τις αλλεπάλληλες πολιορκίες.
Η Παλαιά Πόλη της Κέρκυρας θεωρείται μία από τις σημαντικότερες οχυρωμένες πόλεις της Μεσογείου.
Αρχαιολογικός χώρος Φιλίππων (Χρονολογία ένταξης 2016)
Η αρχαία πόλη των Φιλίππων ιδρύθηκε στις παρυφές των ελών που κάλυπταν το νοτιοανατολικό τμήμα της πεδιάδας της Δράμας.
Η πόλη των Φιλίππων είναι ο σημαντικότερος αρχαιολογικός χώρος της Ανατολικής Μακεδονίας.
Οι πρώτοι οικιστές της ήταν άποικοι από τη Θάσο, που ίδρυσαν στα 360 π.Χ. την αποικία των Κρηνίδων.
Ακμή γνώρισε η πόλη κατά τα ελληνιστικά χρόνια.
