Η αύρα της Αίγινας είναι ξεχωριστή. Τραβάει σαν το μέλι τους εργάτες του πνεύματος και της τέχνης. Ο σπουδαίος Κώστας Βάρναλης, είχε επανειλημμένως φιλοξενηθεί στο σημερινό Αρχοντικό, ο εξαιρετικός Νίκος Καζαντζάκης, για χρόνια ολόκληρα και για μεγάλα διαστήματα κάθε φορά, έγραφε μεγάλο μέρος από τα αριστουργήματα που μας κληροδότησε, στο πέτρινο σπίτι του, που έχτισε στην παραλία, δίπλα στο Λιβάδι, για να απομονώνεται εκεί. Ο νομπελίστας Ελύτης, ο εικαστικός Νικολάου περιδιάβαιναν στα σοκάκια της και χάζευαν τα δειλινά της. Και ο κατάλογος των θαυμαστών του νησιού δεν σταματά εδώ. Δικαίως λοιπόν οι παλιοί Αιγινήτες έλεγαν: «Κάθε δενδρί κι ο ίσκιος του», ή αλλιώς κάθε τόπος και η αύρα του.
Γιατί όποιος πάει στην Αίγινα την αγαπά. Και πάει και ξαναπάει και ξαναπάει… χειμώνα καλοκαίρι, μιας και το καράβι κάνει μόλις μια ώρα και ένα τέταρτο για να σε μεταφέρει από τον Πειραιά στο υπέροχο νησί του Σαρωνικού κόλπου και μιας και τον χειμώνα είναι λίγες οι φορές που τα μποφόρ εμποδίζουν την επικοινωνία.
Τα νεοκλασικά κτίρια στο χρώμα της ώχρας, κατά μήκος της παραλίας, ο κατάλευκος ναός του Άη Νικόλα του Θαλασσινού και τα παραδοσιακά καφενεδάκια που σε υποδέχονται στο λιμάνι, δημιουργούν αμέσως μια οικεία ατμόσφαιρα στον επισκέπτη που πάει για πρώτη φορά στην Αίγινα.
Η εικόνα αυτή συνεχίζεται όταν θα περιδιαβείς τα στενά σοκάκια της στο εσωτερικό, με τα πολύχρωμα σπίτια, σε γαλάζιο, πράσινο, ή μπλε, με τις μικρές αυλές που μυρίζουν γιασεμί και τις βουκαμβίλιες που συμπληρώνουν τον πολύχρωμο πίνακα, τα γραφικά μαγαζάκια και τις ταβερνούλες.
Η Αίγινα βρίσκεται στο κέντρο του Σαρωνικού Κόλπου, περιβαλλόμενη από το Αγκίστρι, τα Μέθανα, την Τροιζήνα, τον Πόρο και της ακτές της ηπειρωτικής Αττικής.
Σύμφωνα με τη μυθολογία, οφείλει την ονομασία της στην κόρη του Θεού Ασωπού Αίγινα, την οποία ερωτεύτηκε ο Δίας και την απήγαγε στο νησί Οινώνη που μετονομάστηκε σε Αίγινα. Η στρατηγική της θέση κατά την αρχαιότητα φαίνεται ότι ήταν ο λόγος που κατοικήθηκε πριν από το 3.500 π.Χ. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, η Αίγινα υπήρξε αποικία της Επιδαύρου. Σε ανασκαφές που έχουν γίνει, έχουν βρεθεί Μινωικά κεραμικά του 2000 π.Χ., όπως κοσμήματα από χρυσό που ανήκουν στη ύστερη περίοδο της Μυκηναϊκής τέχνης.
Η πόλη της Αίγινας βρίσκεται στη δυτική πλευρά του νησιού, κτισμένη αμφιθεατρικά ως προς τη θάλασσα. Είναι πανέμορφη, γραφική και υποβάλλει περίεργα τον επισκέπτη. Χαρακτηριστική εικόνα στην πόλη της Αίγινας είναι για τον επισκέπτη τα μόνιππα αμαξάκια, τα οποία ασταμάτητα διασχίζουν τον παραλιακό δρόμο του νησιού, γεμάτα από Έλληνες και ξένους τουρίστες.
Αγία Μαρίνα
Ο δρόμος από την πόλη της Αίγινας, περνά ανάμεσα από δάση πεύκων, συναντά το φημισμένο Μοναστήρι του Αγίου Νεκτάριου, τη Μεσαιωνική Παλαιοχώρα με τις παλιές Εκκλησίες, καθώς και τον Ναό της Αφαίας, ο οποίος είναι δωρικού ρυθμού, χτισμένος το 500 π.Χ, για να καταλήξει στην Αγία Μαρίνα.
Η Αγία Μαρίνα είναι ένας πάρα πολύ γνωστός και αγαπημένος καλοκαιρινός προορισμός και για τους Έλληνες και τους ξένους. Έχει μία μεγάλη αμμουδερή παραλία, άριστα οργανωμένη, με ρηχά νερά, ιδανική για οικογένειες με παιδιά, με θαλάσσια σπορ, που έχει μήκος 500 μέτρα. Εκεί μπορείτε να ενοικιάσετε θαλάσσια ποδήλατα, κανό και να παίξετε βόλεϋ στο νερό.
Εκτός από αυτή την παραλία υπάρχει βόρεια της προκυμαίας που πιάνει το πλοίο, μία βραχώδης ακτή κατάλληλη για μπάνιο και υποβρύχιο ψάρεμα. Στην Αγία Μαρίνα υπάρχουν bar, καφενεία, παραθαλάσσιες γραφικές ταβέρνες, καταστήματα λαϊκής τέχνης, minimarket, supermarket, κρεοπωλεία και αρτοποιεία. Στη παραλία του οικισμού υπάρχει η Εκκλησία της Αγίας Μαρίνας, που γιορτάζει με μεγάλη λαμπρότητα στις 17 του Ιουλίου. Η Αγία Μαρίνα συνδέεται απευθείας με το λιμάνι του Πειραιά και παράλληλα έχει τακτική συγκοινωνία με την πόλη της Αίγινας, με λεωφορείο.
Η Αγία Μαρίνα βρίσκεται πολύ κοντά στο Μοναστήρι του Αγίου Νεκτάριου, στη Μεσαιωνική Παλαιοχώρα και στον Ναό της Αφαίας, στα οποία μπορείτε να περιηγηθείτε με μικρές ημερήσιες εκδρομές. Η παραλία της Αγίας Μαρίνας είναι η πρώτη παραλία στην ιστορία της Αίγινας και του Αργοσαρωνικού που βραβεύτηκε το 2013 με γαλάζια σημαία.
Πέρδικα
Από την Αίγινα, νοτιοδυτικά, ξεκινά ο παραλιακός δρόμος που συνεχίζεται νότια, προς τον όρμο του Μαραθώνα. Τρία χιλιόμετρα μετά τον Μαραθώνα, καταλήγει στο παραδοσιακό ψαροχώρι της Πέρδικας, το οποίο απέχει 9 χιλιόμετρα από το λιμάνι της Αίγινας.
Η Πέρδικα είναι ένας παλιός παραδοσιακός οικισμός κτισμένος γύρω από το λιμάνι της. Παλιά οι κάτοικοί του ασχολούνταν αποκλειστικά με το ψάρεμα. Κύριο χαρακτηριστικό του οικισμού είναι τα μικρά σπιτάκια με τις αυλές να επικοινωνούν μεταξύ τους.
Η μια πλευρά της Πέρδικας είναι όλη ένα πλακόστρωτο υπερυψωμένο μπαλκόνι πάνω από την θάλασσα. Στη σειρά στο πεζόδρομο υπάρχουν ταβέρνες, πασίγνωστες για τα φρέσκα ψάρια και τα θαλασσινά τους, ουζερί, μπαρ και καφετέριες.
Ο υπερυψωμένος πεζόδρομος, στον οποίο υπάρχουν τα μαγαζιά, συνεχίζεται με παγκάκια ανάμεσα σε φοίνικες που μπορεί κανείς να ρεμβάσει και να απολαύσει το ηλιοβασίλεμα βλέποντας τον ήλιο να χάνεται μέσα στην θάλασσα.
Κατεβείτε τα πέτρινα σκαλάκια στα διαμορφωμένα βραχάκια για μπάνιο στα πεντακάθαρα νερά. Kολυμπήστε στην όμορφη, βραχώδη παραλία της Πέρδικας, δίπλα στον ίσκιο των δένδρων, απλώστε την ομπρέλα σας και βουτήξτε στα πεντακάθαρα νερά, από τις δυο ξύλινες εξέδρες.
Εκτός από τα βραχάκια, για να κολυμπήσετε υπάρχουν στην Πέρδικα άλλες δύο παραλίες. Η πρώτη βρίσκεται στην είσοδο του λιμανιού και η δεύτερη παραλία βρίσκεται μετά το ακρωτήρι της Πέρδικας, αριστερά από την Εκκλησία του Αγίου Σώστη.
Η Πέρδικα διαθέτει λιμάνι υποδοχής σκαφών και συγκεντρώνει λόγω της γραφικότητας της πλήθος από κότερα και γιωτς με ξένους και Έλληνες τουρίστες. Απέναντι από τον υπερηψωμένο πεζόδρομο στον οποίο βρίσκονται τα μαγαζιά, στην πλαγιά του λόφου υπάρχουν ερείπια από τα ναυτικά οχυρά της Γερμανικής Κατοχής.
Στην Πέρδικα υπάρχει η Εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου μπροστά στο λιμάνι και στο ακρωτήρι της Πέρδικας υπάρχει η Εκκλησία του Αγίου Σώστη που γιορτάζει στις 7 Σεπτεμβρίου. Τότε γίνεται μεγάλο πανηγύρι και ο κόσμος διασκεδάζει με ορχήστρες που υπάρχουν σε όλες τις ταβέρνες. Η Εκκλησία χτίστηκε από εράνους των κατοίκων, αλλά καταστράφηκε το 1943 από τους γερμανούς. Ξαναχτίστηκε, μεγαλύτερη, μέσα στην πόλη, στον εσωτερικό δρόμο, πάνω από την παραλία.
Μοναστήρι Αγίου Νεκτάριου
Το Μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα αποτελεί ένα από τα κορυφαία αξιοθέατα του νησιού και τόπο έλξης για τους επισκέπτες του οι οποίοι συρρέουν στο σημείο κατά χιλιάδες καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου για να προσκυνήσουν και να θεραπευθούν. Θεωρείται θαυματουργό καθώς ο Άγιος Νεκτάριος ή Νεκτάριος Πενταπόλεως ή Νεκτάριος Αιγίνης (1 Οκτωβρίου 1846 – 9 Νοεμβρίου 1920) είναι ένας σύγχρονος άγιος της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας ο οποίος πιστεύεται ότι πραγματοποίησε θαύματα ενώ βρισκόταν ακόμα εν ζωή.
Επιπλέον, το Μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα αποτελεί όχι μόνο ένα από τα μεγαλύτερα Μοναστήρια της Ελλάδας, αλλά και μία από τις μεγαλύτερες ορθόδοξες εκκλησίες των Βαλκανίων.
Ναός της Αφαίας
Ο Ναός της Αφαίας είναι ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα, που μπορεί κανείς να δει στο νησί της Αίγινας. Έχει χτιστεί πάνω σε λόφο 160 μ, περιτριγυρίζεται από πεύκα και ξεχωρίζει για τη μοναδική ενέργειά του. Από τους Προϊστορικούς κιόλας χρόνους (1300 π.Χ.) αποτελούσε έναν μοναδικό τόπο λατρείας. Το ιερό του όμως ήκμασε κατά τους Αρχαϊκούς Χρόνους, όταν οικοδομήθηκαν στην ίδια θέση τρεις ναοί με τον τελευταίο στη σειρά να διατηρείται μέχρι σήμερα.
Ο Ναός είναι τοποθετημένος σε απόσταση 15 χλμ. από την πρωτεύουσα της Αίγινας (2 χλμ ανατολικά του Μεσαγρού) και χτίστηκε το 500- 490 π.Χ. πάνω σε προηγούμενο ναό, ο οποίος υπέστη καταστροφές έπειτα από πυρκαγιά γύρω στο 510 π.Χ. Οι Αιγινήτες λοιπόν αποφάσισαν να τον γκρεμίσουν- διατηρώντας όμως την πύλη και τον μεγάλο βωμό- και να ξανακτίσουν έναν καινούργιο που θα απεικονίζει τα γλυπτά της «Αιγινήτικης» Σχολής. Ο νέος ναός πήρε την τελική του μορφή το 500 π.Χ. και αποτελεί ένα εξαιρετικό δείγμα αρχαϊκής αρχιτεκτονικής.
Αρχαιολογικό Μουσείο Αίγινας
Το Αρχαιολογικό Μουσείο της Αίγινας ήταν το πρώτο Εθνικό Μουσείο της Ελλάδας. Ιδρύθηκε στις 21 Οκτωβρίου του 1829 από τον Ιωάννη Καποδίστρια στην Αίγινα, την τότε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους. Αρχικά το Μουσείο στεγάστηκε στο Καποδιστριακό Ορφανοτροφείο και έπειτα από κάποιες μεταστεγάσεις, βρήκε το 1981 την τωρινή του θέση στον αρχαιολογικό χώρο της Κολώνας, δίπλα στα ερείπια προϊστορικών οικισμών και την ακρόπολη των ιστορικών χρόνων.
Μουσείο Καπράλου
Στην περιοχή Πλακάκια, 3 χλμ από το λιμάνι της Αίγινας προς το βορά και επί του παραλιακού δρόμου, βρίσκεται το μουσείο του σπουδαίου γλύπτη, Χρήστου Καπράλου. Το μουσείο άρχισε να λειτουργεί το 1995, δύο χρόνια μετά τον θάνατο του γλύπτη, τα έργα του οποίου βρίσκονται στις αίθουσες του.
Παραλία Μονής Αίγινας
Σε απόσταση αναπνοής από την Πέρδικα βρίσκεται ένα μικρό παραδεισένιο νησάκι, η Μονή. Το νησί ανήκει, όπως μαρτυρά το όνομά του, σ’ ένα μοναστήρι και δεν κατοικείται. Το καϊκάκι από την Πέρδικα σε αφήνει στην κεντρική αμμουδερή παραλία η οποία είναι οργανωμένη με ομπρέλες, ξαπλώστρες και beach bar για ποτό, snacks και μουσική.
Το νησάκι αυτό, έχει πυκνή βλάστηση με δέντρα και δρομάκια για όμορφες πεζοπορίες. Στη Μονή, που από το 1962 έχει ανακηρυχτεί σε Πάρκο φυσικής εκτροφής θηραμάτων, ζουν ελεύθερα παγώνια, ελάφια και αγριοκάτσικα. Είναι εξοικειωμένα με τους ανθρώπους κι έτσι μπορείς να φωτογραφηθείς μαζί τους, ακόμα και να τα χαϊδέψεις!
Παραλία Μαραθώνα
Η περιοχή του Μαραθώνα διαθέτει δυο παραλίες με αμμουδιά. Ο Μαραθώνας Α΄ βρίσκεται στα μέσα της οδικής διαδρομής Αίγινα-Πέρδικα και ο Μαραθώνας Β’ περίπου 500 μέτρα μετά. Οι δυο αυτές παραλίες της Αίγινας αποτελούν πλέον τις πιο γνωστές παραλίες του νησιού.
Προκυμαία Αίγινας
