Η Πρέβεζα, πρωτεύουσα του ομώνυμου νομού, όπου, στις 21 Ιουλίου 1928, άφησε την τελευταία του πνοή ο λυρικός ποιητής, Κώστας Καρυωτάκης, βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της Ηπείρου, απέναντι από το Άκτιο και συνορεύει ανατολικά με τους νομούς Ιωαννίνων και Θεσπρωτίας και νοτιοανατολικά με το νομό Άρτας. Το σημείο στο οποίο είναι χτισμένη η πόλη, η είσοδος του Αμβρακικού κόλπου, μαζί με το διπλό δέλτα των ποταμών Λούρου και Αράχθου, καθώς και ένα σύστημα λιμνοθαλασσών, αποτελεί ένα σπάνιο οικοσύστημα που προστατεύεται με τη συνθήκη RAMSAR.
Η πόλη δημιουργήθηκε στα τέλη του 12ου αιώνα μετά την ερήμωση της Νικοπόλεως και αποτελεί το οικονομικό και διοικητικό κέντρο του νομού. Επίσης, είναι το κυριότερο λιμάνι της και κόμβος επικοινωνίας μεταξύ Ηπείρου – Ακαρνανίας αλλά και Ελλάδος-Ιταλίας. Πολύ κοντά της βρίσκεται το Άκτιο της Αιτωλοακαρνανίας, με το οποίο υπάρχει σύνδεση μέσω του υποθαλάσσιου τούνελ.
Η επικρατέστερη άποψη για το όνομα της Πρέβεζας, είναι ότι σλαβική λέξη prěvozъ που σημαίνει πέρασμα και ότι έφτασε στη σημερινή της μορφή μέσω της αλβανικής prevëzë -za, που σημαίνει πέρασμα, διάβαση, μεταφορά, διαμετακόμιση.
Το 1717 οι Βενετοί καταλαμβάνουν για δεύτερη φορά την Πρέβεζα από τους Οθωμανούς μέχρι το 1797 και την οχυρώνουν με ισχυρό κάστρο. Το 1797 περνάει για ένα χρόνο στα χέρια του Ναπολέοντα, για να την καταλάβει το 1798 ο Αλή Πασάς για λογαριασμό των Τούρκων. Ακόμη και κατά τη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης η Πρέβεζα παραμένει υπό τουρκική κατοχή και έπρεπε να περιμένει μέχρι τους βαλκανικούς πολέμους για ξαναγίνει ελληνική
Τα ξημερώματα της 21ης Οκτωβρίου 1912, μετά τη μάχη της Νικόπολης μεταξύ του ελληνικού στρατού και της τουρκικής φρουράς της Πρέβεζας, η πόλη παραδόθηκε στον ελληνικό στρατό. Η συμβολή των προξένων της Αγγλίας, της Ρωσίας και της Αυστρο-Ουγγαρίας, που είχαν έδρα τους την Πρέβεζα, ήταν αποφασιστική για την αναίμακτη παράδοση της πόλης. Ο Οθωμανός διοικητής της Πρέβεζας δέχθηκε να παραδώσει την πόλη υπό τον όρο να μην εισέλθουν σε αυτήν σώματα ατάκτων που αποτελούνταν κυρίως από Ηπειρώτες και Κρήτες εθελοντές. Η παράδοση έγινε στον ταγματάρχη του ελληνικού επιτελείου, Παναγιώτη Σπηλιάδη.
Κατά τη διάρκεια του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου η Πρέβεζα δοκιμάστηκε πολύ σκληρά καθώς την βομβάρδισαν οι Ιταλοί και οι Γερμανοί.
Χαρακτηριστικά της πόλης είναι τα στενά σοκάκια και τα νεοκλασικά της κτίρια, αλλά και για τις μορφολογικές μεταβολές του τοπίου της στα παραθαλάσσια, με τα ψηλά βουνά και τις ωραίες παραλίες. Η Πρέβεζα έχει ένα ιδιαίτερο νησιώτικο χρώμα και συνδυάζει τις ήσυχες διακοπές με την κοσμοπολίτικη ζωή.
Το μαγευτικό φυσικό περιβάλλον και τα διάσπαρτα μνημεία ιστορίας και πολιτισμού της περιοχής σε συνδυασμό με τη γνήσια ηπειρωτική φιλοξενία προκαλούν στον επισκέπτη το ενδιαφέρον να αισθανθεί, να ανακαλύψει, και να βιώσει το τοπίο που αναδεικνύεται μπροστά του.
Επίσης, η Πρέβεζα μπορεί να είναι η βάση για εξορμήσεις σε ολόκληρη τη Β.Δ. Ελλάδα. Ελάχιστος χρόνος απαιτείται και για τη Λευκάδα, την Άρτα, τις πηγές του Αχέροντα, τα Γιάννενα, τα Ζαγοροχώρια και τους Παξούς.
Η Πρέβεζα είναι ένας τόπος με ιστορία που ξυπνά μνήμες, μυστήριο που ξεσηκώνει τη φαντασία και μεγαλοπρέπεια που της προσδίδουν τα κάστρα, τα μνημεία της, οι μονές και τα μουσεία της.
«Θάνατος είναι οι κάργες που χτυπιούνται, στους μαύρους τοίχους και στα κεραμίδια, θάνατος οι γυναίκες που αγαπιούνται , καθώς να καθαρίζουνε κρεμμύδια. Βάσις, Φρουρά, Εξηκονταρχία Πρεβέζης. Την Κυριακή θ’ ακούσουμε τη μπάντα. Επήρα ένα βιβλιάριο Τραπέζης, πρώτη κατάθεσις δραχμαί τριάντα…»
Ένα μικρό απόσπασμα από τον ύμνο του Καρυωτάκη στην Πρέβεζα, μετά τη δημοσίευση του οποίου, το τότε δημοτικό Συμβουλίου της πόλης πήρε την απόφαση και εξολοθρεύτηκαν όλες οι κουρούνες της περιοχής, τα γνωστά μαύρα και κακόηχα πουλιά!!!
Ο Ενετικός Πύργος του Ρολογιού
Ο Ενετικός Πύργος του Ρολογιού με το περίφημο ηλιακό ρολόι, βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο της Πρέβεζας και είναι κτίσμα του 1752, χαρακτηριστικό δείγμα αρχιτεκτονικής της περιόδου της ενετικής κυριαρχίας. Αργότερα προστέθηκε το «καπέλο» στην κορυφή και το καμπαναριό του ναού του Αγίου Χαραλάμπους.
Η Θεοφάνειος αίθουσα
Το Θεοφάνειο Σχολείο χτίστηκε μεταξύ 1825-1844, με κληροδότημα του Πρεβεζιάνου Αναστάσιου Θεοφάνους, επιφανούς εμπόρου που δραστηριοποιείτο στην Ρωσία την εποχή της Μεγάλης Αικατερίνης. Σήμερα στεγάζει το Δημοτικό Πολιτιστικό Κέντρο. Βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο της πόλης, πίσω από το κτίριο του Δημαρχείου.
Σεϊτάν Παζάρ
Στη συνέχεια ακολουθήστε το Σεϊτάν Παζάρ, το διαβολοπάζαρο, είναι ένας στενός δρόμος στο ιστορικό κέντρο της πόλης, το οποίο ξεκινά από τον Άγιο Χαράλαμπο και αναπτύσσεται προς τα δυτικά. Η ονομασία του παραπέμπει, σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση, στις σχέσεις μεταξύ των Τούρκων και των Ελλήνων της περιοχή. Αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία του κέντρου της πόλης και κέντρο λαϊκής ψυχαγωγίας με τις ταβέρνες και τα ουζερί που προσφέρουν πεντανόστιμες τοπικές λιχουδιές.
Το κτίριο της Εθνικής Τράπεζας
Το κτίριο της Εθνικής Τράπεζας κτίστηκε το 1932-1934 και αποτελεί χαρακτηριστικό αρχιτεκτονικό δείγμα των νεότερων δημόσιων κτιρίων που κατασκευάσθηκαν μετά την απελευθέρωση (1913). Με πολύχρωμα κεραμικά πλακίδια τύπου Isnik διακοσμήθηκε το πάνω μέρος της τοξοστοιχίας του εξώστη: saz και φύλλα σε πράσινο χρώμα και άνθη γαλάζια και κόκκινα, με παραδείσια διάσπαρτα πουλιά (κοτσύφια, παγώνια). Η κεραμική διακόσμηση της τοξοστοιχίας του εξώστη συναντάται σε πολλές περιπτώσεις κατά την περίοδο του εκδυτικισμού της οθωμανικής αρχιτεκτονικής. Κατά την Αν. Τζάκου (Τζάκου, 1984) το κτήριο σχεδίασε ο αρχιτέκτονας Μιχαήλ Κανάκης και κατά τον Διον. Βλαχόπουλο (Βλαχόπουλος, 2003) ο Αριστομένης Βάλβης. Βρίσκεται στον κεντρικό παραλιακό δρόμο της πόλης, δίπλα από το κτίριο του Δημαρχείου.
Το Δικαστικό κτίριο
Το κτίριο του σημερινού Δικαστικού Μεγάρου χρονολογείται από τα τέλη του 19ου αιώνα, οπότε και αποτελούσε το Διοικητήριο της πόλης. Είναι ένα μεγάλων διαστάσεων ορθογώνιο, διώροφο κτίσμα με το χαρακτηριστικό ρυθμό των οθωμανικών δημόσιων κτιρίων της εποχής. Βρίσκεται λίγα μέτρα από την πλατεία του Οδυσσέα Ανδρούτσου στην παραλία.
Μητροπολιτικός Ιερός Ναός Αγίου Χαραλάμπους
Ο Μητροπολιτικός ναός του Αγίου Χαραλάμπους, στο κέντρο της ιστορικής πόλης και δίπλα στον Ενετικό Πύργο του Ρολογιού, στη θέση παλαιότερου ναού, είναι κτίσμα του 18ου αιώνα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι εξαίρετες εικόνες του τέμπλου (1793, 1804), οι αγιογραφίες επηρεασμένες από τη βενετσιάνικη ζωγραφική και το ξυλόγλυπτο επιχρυσωμένο τέμπλο (1828). Είναι κτισμένος στον τύπο της μονόχωρης βασιλικής, στην ανατολική εξωτερική πλευρά της οποίας έχει εντοιχιστεί τμήμα ρωμαϊκής σαρκοφάγου. Στη νοτιοανατολική γωνία της εκκλησίας έχει επίσης προσαρτηθεί νεότερο, πυργόμορφο κωδωνοστάσιο.O
O Ιερός Ναός Παναγίας των Ξένων
Στην Κοίμηση της Θεοτόκου είναι αφιερωμένος ιερός ναός στην Πρέβεζα – οδός Εθνικής Αντιστάσεως (αγορά) – ο οποίος φέρει και το προσωνύμιο Παναγία των Ξένων. Ονομάζεται έτσι γιατί τον 18ο και 19ο αιώνα, τα πληρώματα των ξένων εμπορικών πλοίων έφταναν στην Πρέβεζα – το σημαντικότερο λιμάνι της Ηπείρου – έβγαιναν στη στεριά και προσεύχονταν στον ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Το ίδιο έκαναν και οι ταξιδιώτες που έφταναν στην πόλη από ξηράς
Κάστρο Αγίου Ανδρέα
Το κάστρο του Άγιου Ανδρέα (Ιτς Καλέ) βρίσκεται στα βόρεια της πόλης της Πρέβεζας δίπλα στη θάλασσα. Κτίστηκε από τους Οθωμανούς στις αρχές του 17ου αιώνα αμέσως μετά από την κατεδάφιση του κάστρου της Μπούκας καθώς η απουσία του δυσχέραινε τον έλεγχο των στενών. Οι Οθωμανοί επέλεξαν να χτίσουν στην περιοχή αυτή αφού υπάρχει έως και σήμερα μια φυσική υπερύψωση. Επένδυσαν εξωτερικά με λιθοδομή και κατασκεύσαν το νέο τους κάστρο στη θέση που ονομαζόταν «στο κυπαρίσσι», λόγω προφανώς της ύπαρξης εκεί μεγάλου κυπαρισσιού συχνού φυτικού είδους της περιοχής ακόμη και σήμερα.
Κάστρο Αγίου Γεωργίου
Το κάστρο του Αγίου Γεωργίου (Γενί Καλέ), στο νοτιότερο άκρο τις παλιάς πόλης της Πρέβεζας, στην περιοχή που ονομαζόταν Κοκκινόχωμα. Χτίσθηκε από τον Αλή Πασά στις αρχές του 19ου αιώνα την ίδια περίοδο που που περιστοίχισε, περιμετρικά, με τάφρο την πόλη (ντάπια). Αποτελείται από ένα επικλινές περιφερειακό τείχος που περιβάλλει εσωτερικό προαύλιο. Το περίμετρικό τείχος ενισχύθηκε στην συνέχεια με προμαχώνες στην βόρεια αλλά και στην νότια πλευρά που είναι και η είσοδος του Αμβρακικού κόλπου. Υποστηρίζεται ότι υπήρχε στην είσοδο εντοιχισμένη πλάκα με τη χρονολογία κατασκευής του και ότι ο ναός του Αγίου Γεωργίου, μεταβλήθηκε από τους Τούρκους σε πυριτιδαποθήκη.
Κάστρο Παντοκράτορα
Ο Παντοκράτορας είναι ένας παραθαλάσσιος οικισμός νοτιοδυτικά της Πρέβεζας. Απέχει 400 μ. από την έξοδο του υποθαλάσσιου τούνελ Πρέβεζας-Ακτίου και ιδρύθηκε από πρόσφυγες μετά τη μικρασιατική καταστροφή.
Σε απόσταση ενός χιλιομέτρου περίπου δυτικά της πόλης της Πρέβεζας, πάνω στην παραλία και ακριβώς στο γύρισμα της ακτής προς το Ιόνιο πέλαγος, υψώνεται το φρούριο του Παντοκράτορα. Ο Σπύρος Αραβαντινός αναφέρει ότι το φρούριο πήρε το όνομά του από την εκκλησία του Παντοκράτορα που χτίστηκε εκεί, κατά τη διάρκεια της γαλλικής κατοχής της πόλης, πριν την ανέγερσή του κι έδωσε το όνομά της και στον γειτονικό οικισμό. Οι ευρωπαίοι το ονόμαζαν «Ενετικό» ή «Βενετσιάνικο» κάστρο. Οι Τούρκοι «ουτς καλέ», «ουτς»=uc=(τουρκ.) άκρη, τέρμα, σύνορο.
Το κάστρο του Παντοκράτορα κτίστηκε στις αρχές του 19ου αιώνα από τον Αλή Πασά βάσει σχεδίου του Γάλλου μηχανικού Yadocourt. Βέβαια αυτή η αποστολή κάλυπτε σκοπιμότητες της στρατηγικής των Γάλλων στην Ήπειρο και την Αλβανία. Η θέση του εξυπηρετούσε τον απόλυτο έλεγχο της ναυσιπλοΐας της εισόδου του Αμβρακικού κόλπου.
Φρούριο Λασκάρας
Το Κάστρο – Φρούριο της Λασκάρας (Κούλια της Λασκάρας) είναι οχυρωματικό έργο της έσχατης Οθωμανικής περιόδου (δεύτερο μισό του 19ου αιώνα) και βρίσκεται στην κορυφή του λόφου “Τουρκοβούνι” στη χερσόνησο της Λασκάρας του Δήμου Πρέβεζας, σε υψόμετρο 145m. Ο λόφος βρίσκεται στην άκρη της χερσονήσου του Αγίου Θωμά, που στα τέλη του 19ου – αρχή του 20ού αιώνα ονομαζόταν Σκαφιδάκι. Η πρόσβαση στο κάστρο γινόταν μέσω λιθόστρωτου μονοπατιού, το οποίο στις μέρες μας έχει, στο μεγαλύτερο τμήμα του, χαθεί. Σήμερα το φρούριο της Λασκάρας είναι εγκαταλελειμμένο αλλά καλοδιατηρημένο.
Αρχαιολογικός χώρος Νικόπολης
Η αρχαία Νικόπολη απλώνεται σε έκταση 9.000 στρεμμάτων στην χερσόνησο της Πρέβεζας, στη ΝΔ Ήπειρο, βρίσκεται σε απόσταση 10 χλµ από την Πρέβεζα.
Στις 2 Σεπτεµβρίου του 31 π.Χ., στην είσοδο του Αµβρακικού κόλπου, έλαβε χώρα µια από τις πιο σηµαντικές ναυµαχίες της αρχαιότητας, η ναυµαχία του Ακτίου. Ο στόλος του ρωµαίου στρατηγού Οκταβιανού, µε επικεφαλή τον Αγρίππα, αντιµετώπισε και νίκησε τους συνασπισµένους στόλους του ρωµαίου στρατηγού Μάρκου Αντώνιου και της Κλεοπάτρας Ζ΄, βασίλισσας της Αιγύπτου. Η νίκη αυτή έδωσε τέλος στην εµφύλια διαµάχη επηρεάζοντας καθοριστικά την µορφή της Ρωµαϊκής Αυτοκρατορίας και την πορεία της Ιστορίας· σηµατοδότησε την έναρξη µίας νέας περιόδου (Pax Romana), που εγκαινιάστηκε µε τη µονοκρατορία του Οκταβιανού Αυγούστου σε ολόκληρο το µεσογειακό χώρο.
Αρχαιολογικός χώρος Κασσώπης
Η Κασσώπη, πρωτεύουσα της Κασσωπαίας, κτίστηκε πριν τα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ. σε φυσικά οχυρή θέση, σε ένα οροπέδιο με υψόμετρο 550-650μ., στις πλαγιές του Ζαλόγγου, με σκοπό να προστατευθεί από την εκμετάλλευση των Ηλείων αποίκων, η εύφορη πεδιάδα που απλωνόταν νοτιότερα. Η μεγάλη ακμή της πόλης σημειώνεται στον 3ο αιώνα π.Χ. όταν κτίζονται τα μεγάλα δημόσια κτίρια και ανοικοδομούνται πολλά σπίτια. Μέσα στον πολυγωνικό της περίβολο τείχη πάχους 3,20-3,50μ, – υπήρχαν περίπου 600 διώροφα σπίτια σε οικόπεδα των 230μ2, όλα με μεσημβρινό προσανατολισμό και άρτια κατασκευή και λειτουργικότητα, συνδεόμενα με μια οδό και με κοινό αποχετευτικό διάδρομο με ειδικό σκεπασμένο, υπόνομο.
Η Κασσώπη ιδρύθηκε στο πρώτο µισό του 4ου αι. π.Χ. µε συνοικισµό κωµών της ευρύτερης περιοχής. Οργανώθηκε εξαρχής ως «πόλις – κράτος», και αποτελούσε την πρωτεύουσα του φύλου των Κασσωπαίων. Η θέση της πόλης σε καίριο γεωγραφικό σηµείο, παρείχε τη δυνατότητα ελέγχου τόσο της ενδοχώρας, όσο και των παραλίων. Η Κασσώπη οργανώθηκε σύµφωνα µε γεωµετρικό πολεοδοµικό σύστηµα, κατά το οποίο πλέγµα οριζόντιων και κάθετων δρόµων διαµορφώνει οικοδοµικές νησίδες, οι οποίες διέθεταν εξαιρετικό αποχετευτικό σύστηµα. Για την οχύρωση της πόλης κατασκευάστηκε ισχυρό πολυγωνικό τείχος στα σηµεία που ήταν ευάλωτα.
Η αρχαία Ελάτρεια
Η Αρχαία Ελάτρεια η οποία τοποθετείται κοντά στον παλιό Ωρωπό, ιδρύθηκε κατά τα ελληνιστικά χρόνια δηλαδή κατά την περίοδο μετά το θάνατο του Μέγα Αλεξάνδρου. Κατά την επικρατούσα άποψη των αρχαιολόγων, η Ελάτρεια είναι μία από τις τέσσερις αποικίες των Ηλείων στο Νομό Πρέβεζας, που χτίστηκαν τον 4ο αιώνα π.Χ. Αυτές οι πόλεις ήταν το Αρχαίο Βουχέτιον (Ακρόπολη των Ρωγών, Νέα Κερασούντα, Δήμος Ζηρού Πρέβεζας), η Αρχαία Ελάτρεια (Παλαιορόφορο, παλαιός Ωρωπός, Δήμος Πρέβεζας), οι Αρχαίες Βατίες (Ακρόπολη Βατίες, Ριζοβούνι, Δήμος Ζηρού), και η Αρχαία Πανδοσία (Ακρόπολη Πανδοσία, Καστρί Δήμος Πάργας).
Η Αρχαία Ελάτρεια στον χωριό Παλαιορόφορο (παλιός Ωρωπός) βρίσκεται 7χλμ. από τον τέως Δήμο Λούρου, δυτικά της Εθνικής οδού Πρέβεζας Άρτας.
Μνημείο Ζαλόγγου
Το μνημείο του Ζαλόγγου είναι η γνωστή ιστορική τοποθεσία στο ομώνυμο βουνό, που έγινε σύμβολο αγάπης προς την ελευθερία. Αποτελεί μοναδικό γεγονός στην παγκόσμια ιστορία. Στο χώρο αυτό το 1803 όταν το Σούλι, μετά από πολύχρονους αγώνες υπέκυψε στον Άλη Πασά, 63 γυναίκες με τα παιδιά στην αγκαλιά, τραγουδώντας και χορεύοντας έπεσαν από τον βράχο, προτιμώντας να πεθάνουν ελεύθερες παρά να παραδοθούν στο τούρκο κατακτητή. Από κει, χορεύοντας και τραγουδώντας, πέσανε με το παιδιά τους στον γκρεμό για να μην υποδουλωθούν. Σύμβολο και μνήμη της θυσίας των Σουλιωτισσών, είναι το μνημείο που στήθηκε εκεί το 1961, με πανελλήνιο έρανο (γλύπτης Γ. Ζογγολόπουλος, αρχιτέκτονας Π. Καραντινός), στο οποίο φθάνει κανείς, ανεβαίνοντας τα 410 σκαλιά, ξεκινώντας απ΄ το μοναστήρι του Αγίου Δημητρίου. Σ΄ αυτό διοργανώνονται εορταστικές εκδηλώσεις κάθε χρόνο τη δεύτερη Κυριακή του Αυγούστου (Ζαλόγγεια).
Προτομή Κώστα Καρυτωτάκη
Στο ιστορικό κέντρο η προτομή του ποιητή του μεσοπολέμου, Κ. Καρυωτάκη βρίσκεται σε ένα από τα γραφικότερα στενά στο ιστορικό κέντρο της πόλης. Η μικρή πλατεία που είναι τοποθετημένο το μνημείο βρίσκεται πολύ κοντά στο σπίτι που ζούσε ο Καρυωτάκης και ονομάζεται Πλατεία Δαρδανελίων.
Παραλία Κυανή Ακτή
Η παραλία βρίσκεται μπροστά από το Κάστρο Αγίου Γεωργίου, στην είσοδο του Αμβρακικού κόλπου, 200 μ. από το κέντρο της Πρέβεζας. Η δροσερή πνοή αέρα που χαρίζουν οι ευκάλυπτοι που βρίσκονται στην αμμουδερή παραλία κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, θα σας δώσουν μια εξωτική αίσθηση και εικόνα. Έχει ήρεμα και ρηχά νερά.
Παραλία Παντοκράτορα
Στην προστατευμένη από βράχους, παραλία Παντοκράτορα, στον ομώνυμο οικισμό,μπορείτε να κολυμπήσετε στα ήρεμα και ρηχά νερά της με φόντο το νησί της Λευκάδας. Η παραλία είναι αμμουδερή και ενδεικνύεται για υποβρύχιο ψάρεμα.
Παραλία Αλωνάκι
Σε απόσταση αναπνοής από την πόλη της Πρέβεζας, 500 μέτρα μετά από τον οικισμό Παντοκράτορα, συναντάμε την παραλία με την ψιλή άμμο και τα ρηχά νερά.
Παραλία Μονολιθίου
Στην μεγαλύτερη σε μήκος παραλία του νομού μπορείτε να χαρείτε τον ήλιο σε συνδυασμό με την μαγευτική ομορφιά που προκαλεί το αισθητικό δάσος Μονολιθίου. Βαθιά νερά και παραλία από βότσαλο μόλις 7 χλμ. από την πόλη της Πρέβεζας.
Παραλία Καναλίου
Σε απόσταση 14 χλμ. από την πόλη της Πρέβεζας, στο χωριό Κανάλι, θα συναντήσετε τη συνέχεια της παραλίας Μονολιθίου. Η παραλία είναι αμμουδερή και τα νερά της βαθιά κατάλληλη για κολύμπι και ψάρεμα από την ακτή.
Παραλία Καστροσυκιάς
Στο ομώνυμο χωριό, 20 χλμ από την Πρέβεζα, σε έναν όμορφο κόλπο με αμμουδερή παραλία μπορείτε να χαρείτε ένα ξέγνοιαστο μπάνιο στα ήρεμα νερά του Ιονίου πελάγους.
Παραλία Λυγιάς και Παραλία Ριζών
Στους πρόποδες του δάσους Λεκατσά και υπό το άγρυπνο βλέμμα του Κάστρου Ρηνιάσσας βρίσκονται οι παραλίες Λυγιάς και Ριζών. Παραλίες με βότσαλο και άμμο, ιδανικές για ήρεμο μπάνιο και υποβρύχιο ψάρεμα.
Παραλία Βράχου και Παραλία Λούτσας
Μεγάλη σε μήκος οργανωμένη παραλία που βρίσκεται στους πρόποδες των χωριών Βράχου και Λούτσας. Το καταπράσινο περιβάλλον και τα γαλαζοπράσινα νερά τους θα σας καταπλήξουν.
Όρμος του Οδυσσέα
Σε απόσταση ενός χιλιομέτρου από την Αμμουδιά, συναντάμε την παραλία Όρμο του Οδυσσέα. Ένας μεγάλος κόλπος με ρηχά νερά και ψιλή άμμο με φόντο το καταπράσινο τοπίο που θα σας μαγέψουν.
Παραλία Αμμουδιάς
Κολυμπήστε στην παραλία όπου εκβάλει τα νερά του ο μυθικός ποταμός Αχέροντας, στην καρδιά της Αμμουδιάς, με την ψιλή άμμο. Η εναλλαγή του κρύου νερού του ποταμού με αυτό της θάλασσας θα αναζωογονήσουν τις αισθήσεις σας.
Παραλία Λίχνος
Σε απόσταση 3 χλμ. πριν από την πόλη της Πάργας θα συναντήσετε την παραλία Λίχνος. Είναι αμμώδης και τα νερά της βαθιά. Τα βράχια που υπάρχουν στις άκρες της συνθέτουν ένα πανέμορφο σκηνικό.
Παραλία Βάλτος
Στην σκιά του κάστρου της Πάργας, από την πίσω όψη του, ένας μεγάλος κόλπος με πεντακάθαρα νερά και άμμο περιμένει να σας μαγέψει με την ομορφιά του.
Παραλία Σαρακίνικο
Βόρεια της Πάργας θα συναντήσετε τον κόλπο του Σαρακίνικου. Κολυμπήστε στα βαθιά νερά του με τις γαλαζοπράσινες ανταύγειες και το άσπρο βότσαλο που δένουν τέλεια με το καταπράσινο φυσικό περιβάλλον.
