Η πανέμορφη Έδεσσα ή Βοδενά, όπως ονομαζόταν παλαιότερα, είναι μία μικρή πόλη της κεντρικής Μακεδονίας , πρωτεύουσα του νομού Πέλλας.
Συγκαταλέγεται ανάμεσα στις ομορφότερες πόλεις της Ελλάδας. Οι καταρράκτες της, το ιστορικό κέντρο, με χρώμα από παλιά Ελλάδα και οι αρχαιολογικοί της χώροι είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία που τη χαρακτηρίζουν.
Η πόλη, με το έντονο υγρό στοιχείο, τα ποτάμια και τους καταρράκτες, είναι χτισμένη στους πρόποδες του Βερμίου, με καταπληκτική θέα στον κάμπο, με άφθονα νερά και πλούσια βλάστηση, αλλά και με μια μεγάλη ιστορική κληρονομιά.
Είναι μία από τις ομορφότερες πόλεις της Μακεδονίας, που συγκεντρώνει πλήθος τουριστών κάθε εποχή του χρόνου.
Στην περιοχή υπάρχει εντυπωσιακή και πρωτόγνωρη βλάστηση.
Η πόλη βρίσκεται ανάμεσα από τα δάση του Βόρρα.
Η φυσική ομορφιά της περιοχής, η αρχαιολογική και η ιστορική της κληρονομιά, τα πράσινα τοπία σε συνδυασμό με τους ήχους των νερών, δημιουργούν ένα μοναδικό τοπίο.
Υπάρχουν πολλές παραδόσεις για τον τρόπο της ίδρυσης του μακεδονικού κράτους με πρωτεύουσα την Έδεσσα.
Εδώ ήταν τα ανάκτορα των δέκα πρώτων βασιλιάδων, ως το 410 π.Χ., οπότε ο Αρχέλαος μετάφερε την πρωτεύουσα στην παραλία ή παραλίμνια Πέλλα.
Κάτω και ανατολικά της πόλης , στην κοιλάδα «Λόγγο», ανασκαφές έφεραν στο φως λαξευτούς τάφους, υπολείμματα υδραγωγείου τοίχων.
Το σήμα κατατεθέν της πόλης είναι οι μοναδικοί στην Ελλάδα καταρράκτες οι οποίοι αποτελούν ένα εντυπωσιακό θέαμα για μικρούς και μεγάλους.
Στην Έδεσσα υπάρχουν οι “Μικροί καταρράκτες, που διασχίζουν και κοσμούν το ομώνυμο πάρκο στο κέντρο της πόλης και ο μεγάλος καταρράκτης “Κάρανος” με το νερό να πέφτει από ύψος 70 μέτρων.
Παρά το γεγονός ότι η πόλη μεταπολεμικά είχε έντονη οικοδομική ανάπτυξη διατηρεί την ομορφιά της.
Οι Καταρράκτες της, τα πολυάριθμα κανάλια της, που διασχίζουν την πόλη με τις μικρές γέφυρες επικοινωνίας, τα μεγάλα πάρκα της (Κιουπρί, Καταρρακτών, Μεγάλου Αλεξάνδρου, 25ης Μαρτίου), οι δεντροφυτεμένοι δρόμοι, είναι στοιχεία που την καθιστούν μοναδική.
Λουτράκι – Λουτρά Πόζαρ
Στο νομό Πέλλας βρίσκεται και το γραφικό Λουτράκι, 13 χλμ. δυτικά της Αριδαίας, όπου υπάρχουν οι μεταλλικές πηγές Λουτρά Πόζαρ
Το όνομά τους προέρχεται από το σλαβικό «Пожар» που σημαίνει φωτιά ή θερμότητα.
Το Λουτράκι προσελκύει πλήθος επισκεπτών σε όλη τη διάρκεια του έτους, τόσο για την ξεχωριστή γραφικότητά του, όσο και για τις θεραπευτικές ιδιότητες των μεταλλικών πηγών.
Οι πηγές αναβλύζουν σε θερμοκρασία 37°C, με αξιόλογη χημική σύσταση. Το θερμό νερό έχει ιαματική δράση και είναι πόσιμο. Επισκέπτες το χρησιμοποιούν για λουτροθεραπεία, ποσιοθεραπεία, τόνωση και χαλάρωση.
Η λουτρόπολη απέχει 3 χιλιόμετρα από το Λουτράκι και βρίσκεται στην κοιλάδα του ρέματος του Αγίου Νικολάου.
Το παλαιότερο όνομα του ρέμματος ήταν «Τόπλιτσα», που σημαίνει στα σλάβικα, σε ελεύθερη μετάφραση, «θερμοπόταμος».
Η κοιλάδα ακολουθεί τις στροφές του ποταμού, με πολλούς τεχνητούς καταρράκτες (μέρος των αντιπλημμυρικών έργων, κομψά εντεταγμένων στο περιβάλλον), έντονη βλάστηση και βραχώδεις, απόκρημνες πλαγιές.
Οι λουτήρες είναι δύο ειδών, μικροί των 3-4 ατόμων που ονομάζονται «μπανιέρες» και μεγάλοι των 20 ατόμων που ονομάζονται «πισίνες».
Σε αρκετά σημεία επίσης το ζεστό νερό αναβλύζει ελεύθερο και χύνεται στο ρέμα (εξ ου και το όνομα Θερμοπόταμος).
Η χρήση του νερού ως πόσιμου είναι ελεύθερη, από μια κρήνη δίπλα στο εστιατόριο της Δημοτικής Επιχείρησης των Λουτρών.
Λειτουργεί επίσης και μεγάλη ανοικτή πισίνα των 25 μέτρων (με βάθος από 1 έως 2,80 μέτρα), η οποία τροφοδοτείται με ζεστό και κρύο νερό της περιοχής.
Στην περιοχή έχει ανακαλυφθεί ένα σύμπλεγμα περίπου 15 σπηλαίων, με άφθονα ευρήματα προϊστορικών χρόνων, τα οποία εκτίθενται στο μικρό μουσείο των Λουτρών.
Η περιοχή έχει ανακηρυχθεί ως σπηλαιοπάρκο (Σπηλαιοπάρκο Αλμωπίας) και είναι το πρώτο του είδους του στην Ελλάδα.
